Denne helga er vel den første vinterhelga på fjellet med et par minusgrader og lett snø. Kom opp på lørdag for kanskje en siste sjekk av hytta før nyttårshelga.
Fuglematere er fullt opp og maten vil kanskje vare til jul. Så det blir vel nok til at jeg tar en tur opp igjen i 2014 da det ser som om kulda vil vedvare. I dag fikk jeg besøk av en Gråspett hunn, en litt sjelden og sky fugl. Får håpe at den kommer tilbake i morgen slik at jeg får tatt noen bilder. Fuglen er registrert på sidene til Norsk Ornitologisk Forening.
Denne helga synger en gjennom hele salmeboka - minutt for minutt - jeg har hørt litt på programmet og fant salmen: "Ein fin liten blome" som meget mektig og den gav meg mye.
Ein fin liten blome er en salme oversatt fra svensk av Anders Hovden i 1927. Den svenske teksten Det växte en blomma fra 1890 hadde lenge en ukjent opphavsmann, men er senere tilskrevet Johan Alfred Blomberg, en offiser i Frelsesarmeen som siden flyttet til USA. Salmen ble sunget til melodien Jeg skulle ei sørge, men i 1969 laget Bjørn Eidsvåg en melodi som passet bedre til teksten, og etter hvert har den blitt enerådende. Salmen står på nr. 493 i Norsk Salmebok og nr. 310 i Sangboken Syng for Herren
- Ein fin liten blome i skogen eg ser,
- i granskogen diger og dryg,
- og vent mellom mose og lyng han seg ter.
- Han står der så liten og blyg.
- Sei, ottast du ikkje i skogen stå gøymd
- der skuggane tyngja deg må?
- Å nei, for av Herren eg aldri vert gløymd,
- til ringaste blom vil han sjå.
- Men ynskjer du ikkje i prydhagen stå,
- der folk kunne skoda på deg?
- Å nei, eg trivst best mellom ringe og små,
- eg føddest til skogblome, eg.
- Ein dag vil den stormande vinter deg nå,
- då vert det vel dødsdagen din.
- Då kviler eg lunt og har snøkåpa på,
- til vårsola kysser mitt kinn.
- Eit bod frå min Herre du blome meg ber:
- om einsleg eg vert på min veg,
- så veit eg at Herren vil vera meg nær,
- Gud Fader, han vernar òg meg.
- Om enn eg er liten, har Herren meg kjær,
- med honom eg kjenner meg sæl.
- Kvar morgon meg bøna til himmelen ber,
- med bøna eg sovnar kvar kveld.
- Ein kledning eg fekk av min Frelsarmann kjær,
- i blodet hans reinsa den er.
- Den høver for himlen, der gullgater er,
- den høver for vandringa her.
- Som blomen om vinteren visnar eg av,
- men gled meg, for då står eg brud.
- Lat lekamen kvila med fred i si grav,
- mi sjel, ho er heime hos Gud!
- Ja, glad skal eg vakna hos Jesus eingong
- i morgonen æveleg klår,
- og blanda med heilage englar min song
- i himlen, dit døden ei når!
